میلگرد چگونه تولید می شود و چرا این موضوع اهمیت دارد؟

استفاده از میلگرد به دلیل بالا بردن مقاومت سازه​​ اهمیت بالایی در ساخت و ساز دارد. میلگرد‌ها با افزایش مقاومت کششی بتن استقامت سازه را بالا می‌برند. میلگرد‌ها به دو صورت ساده و آجدار تولید می‌شوند. آج‌های میلگرد باعث می‌شود تا اتصال میلگرد و بتن قوی‌تر شده و احتمال شکست بتن به حداقل برسد. البته یکی دیگر از دلایلی که از میلگرد‌ها در در ساختمان سازی استفاده می‌شود کاهش ضخامت بتن است. چرا که میلگردهای درون بتن استحکام آن را بالا می‌برند و دیگر نیاز به بتن ریزی ضخیم نخواهد بود.

مراحل تولید میلگرد

اولین مرحله در تولید میلگرد ساختن شمش فولادی است. شمش فولادی از ترکیب سنگ آهن، ضایعات و آهن خام و ریخته گری مداوم آن‌ها تولید می‌شود. پس از آنکه شمش فولادی تولید شد، با اعمال حرارت به آن و عبور از غلتک به صورت متوالی شمش‌ها تبدیل به میله‌های باریک و بلند می‌شوند. البته برای درک بهتر این موضوع می‌توانید مراحل تولید میلگرد به صورت شاخه و کلاف را در تصویر پایین مشاهده بفرمایید. با این وجود، بد نیست بدانید که مرحله نهایی در تولید میلگردهای آجدار استفاده از غلتک‌های مناسب (A2، A3 و A4) برای ایجاد آج روی میلگرد است. پس از آن مرحله میلگردها با برش‌های ۱۲ متری از هم جدا می‌شوند و پس از بسته‌بندی، آماده تحویل به مشتری می‌شوند.

در ایران میلگردها به چهار روش تولید می‌شوند؛ نورد گرم، نورد سرد، ترمکس و میکروآلیاژی. لازم به ذکر است که بسته به روشی که میلگرد تولید می‌شود خواص مکانیکی و فیزیکی آن متفاوت است.

قبل از آنکه با روش‌های تولید میلگرد به شکل دقیق‌تری آشنا شوید بهتر است در رابطه با مفهوم نورد توضیح دهیم. نورد به فرآیند تغییر شکل شمش با عبور از از غلتک‌های چرخان و تبدیل به مقطع مورد نیاز می‌گویند. نورد به دو صورت گرم و سرد انجام می‌شود و همانطور که از نامشان نیز مشخص است تفاوت اصلی آن‌ها در درجه حرارت فلز نورد شده است. در ایران بخش بزرگی از فراورده‌های فولادی با استفاده از فرآیند نورد گرم تولید می‌شوند که در آن حرارت قطعه چیزی بین ۹۰۰ تا ۱۲۵۰ درجه سانتیگراد است. قطعاتی مانند تیر، ریل، ورق، میلگرد، لوله و ... به این روش تولید می‌شوند. اما روش نورد سرد برای فلزات با درجه خمیری بالا مانند قلع، سرب، ورق فولادی با نقطه نازک مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تولید میلگرد با نورد گرم

در این شیوه تولید، شمش فولادی درون کوره‌های حرارتی نورد قرار می‌گیرد و پس از رسیدن به دمای مناسب از کوره خارج می‌شود. سپس توسط غلتک شکل داده می‌شود تا به مرور از عرض آن کم به طول آن اضافه شود. این مرحله رافینگ نام دارد. در مرحله بعد میله تولید شده به طول مورد نظر برش داده می‌شود و سپس برجستگی‌های روی میله یا همان آج اعمال می‌شود. البته در صورت تولید میلگرد ساده از مرحله آخر صرف نظر می‌شود. در نهایت میلگردها بسته بندی یا به اصطلاح تخصصی بندیل‌بندی می‌شوند و به انبار یا محل درخواست مشتری ارسال می‌شوند.

تولید میلگرد با نورد سرد

در این روش با استفاده از فشار و کشش، ساختار شمش در هم شکسته می‌شود. این رفتار تاثیر زیادی در مقاومت تسلیم و شکل پذیری آن می‌گذارد و کیفیت قطعه را بالا می‌برد. برای تولید میلگرد با نورد سرد مقاومت تسلیم افزایش داده شده و شکل پذیری کاهش می‌یابد و از آنجایی که میلگرد‌های تولید شده به این روش شکل پذیری پایینی دارند برای سازه‌هایی که در برابر زلزله مقاوم هستند مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تولید میلگرد به روش ترمکس

در این روش میلگردهای آجدار با استحکام بالا و بدون استفاده از آلیاژهای گران قیمت تولید می‌شوند. میلگردهای ترمکس با تکنولوژی QST تولید می‌شوند که در آن میلگردها پس از مرحله نورد، با استفاده از این تکنولوژی آبدهی می‌شوند تا سطح آن‌ها سرد شود. پس از آن دمای کلی میلگرد کاهش پیدا می‌کند و ساختار کریستالی سطح میلگرد تغییر کرده و شکنندگی از بین می‌رود. به این ترتیب می‌توان گفت که میلگردهای ترمکس نوعی میلگرد نورد گرم با انعطاف پذیری و چقرمگی بیشتر هستند.

تولید میلگرد به روش میکروآلیاژی

میکروآلیاژی روشی مشابه با نورد گرم است با این تفاوت که در این روش تیتانیوم، نیوبیوم و یا وانادیوم به فولاد اضافه شده تا میلگرد تولید شده مقاومت بیشتری داشته باشد. علاوه بر این باید توجه داشته باشید که شمش‌های استفاده شده در این روش در محیط و به روش طبیعی خنک می‌شوند که این باعث افزایش مقاومت میلگرد می‌شود. از همین رو میلگرد‌های میکروآلیاژی مناسب‌ترین گزینه برای مناطقی هستند که زلزله‌خیز بوده و یا سازه نیاز به مقاومت بالاتری نسبت به ساختمان‌های عادی دارد.

​در این مقاله تلاش کردیم شما را با روش های تولید میلگرد آشنا کنیم امیدواریم که در مورد قبول شما واقع شده باشد.